Historia rasy - Bernenski Pies Pasterski i Pinczer Miniaturowy

"Na świecie nie ma lepszego psychiatry od szczeniaka liżącego cię po twarzy" - Ben Williams
Hodowla Mocne Góralki
Hodowla Mocne Góralki
Przejdź do treści


Berneński Pies Pasterski (Berner Sennenhund, Bernese Mountain Dog)

Wśród licznych odmian psów, które należą do psów pasterskich, wyróżniają się pasterskie psy berneńskie o starożytnym rodowodzie. Ich charakter i przydatność do pracy powodowały, że tę szwajcarską rasę, znana w kilku odmianach  (np. Appenzeller, Entlebucher i Duży Szwajcarski Pies Pasterski) pod wspólną nazwą TRICOLOR, starano się uratować przed całkowitym wyginięciem. W XIX w. grupa miłośników psów z Dürrbach postanowiła zająć się ich hodowlą, a nazwa miejscowości dała podstawy dla nazwania tych pięknych trójkolorowych włochaczy  - Dürrbachler. Powstały w pierwszych latach XX w. Klub Dürrbachler w Szwajcarii już w 1907 r. ustalił wzorzec rasy, a nazwę Berner Sennenhund (pies z berneńskich górskich łąk) ustalił Albert Heim.    
  Rasa Berner Sennenhund zyskała uznanie po zaprezentowaniu jej przedstawicieli na wystawie właśnie w 1907 r., gatunek ten był coraz bardziej doceniany, gdyż pies nie tylko pilnował gospodarstw czy pomagał przy zaganianiu bydła, ale swoją łagodnością i urodą zdobył serca miłośników psów domowych, m.in. w Niemczech, Anglii, USA i w Kanadzie. Jakkolwiek stwierdzono obecność berneńczyków w Polsce w latach 70. XX w., gdy przybyły z Czech, popularność zdobyły dopiero pod koniec ubiegłego wieku. Pierwszy polski miot przyszedł na świat w 1981 roku. W ostatnich latach odnotowuje się wzrost zainteresowania tą rasą.

Wróć do spisu treści